Bretania

czyli kraina różnorodnych barw*

* tekst pochodzi z przewodnika pt. „Kolory Bretanii” autorstwa Ewy Waliszewskiej, wydanego przez Dom Bretanii w Poznaniu w 2004r. Osobom zamierzającym odbyć podróż po Bretanii polecamy zaopatrzyć się w publikację, która w niezwykle interesujący i wyczerpujący sposób przedstawia region, jego historię, kulturę i zabytki.

W języku celtyckim Breiz, czyli Bretania właśnie, oznacza tyle co „wielobarwny”, „różnokolorowy”. Niewątpliwie wiąże się to z niepowtarzalną paletą barw, która potrafi zachwycić szczególnie w okresie wiosny i jesieni. Mimo to jednym z powszechnych skojarzeń związanych z Bretanią jest nieustannie zachmurzone niebo i deszcz, który pojawia się często i tak nagle, jak potem znika. Nie przeszkadza to rodowitym Bretonom, którzy słyną z siły charakteru i silnej identyfikacji z regionem i kulturą bretońską.

Ponadto Bretania to przede wszystkim niepowtarzalne wybrzeże, morze ze znaczącymi przypływami i odpływami, naleśniki z mąki gryczanej i solone masło. Idealne miejsce na wakacje dla wielbicieli morskiej bryzy i kontaktu z naturą, spacerów wąskimi uliczkami średniowiecznych miast i spokoju, który mimo coraz liczniej napływających turystów cały czas unosi się nad Bretanią.

Do XVI wieku Bretania była niezależnym księstwem. Względy polityczne doprowadziły do podpisania w 1532 roku traktatu unijnego przekazującego Bretanię Francji. Od tej chwili Bretania zaczęła być zarządzana przez Francję i stała się jedną z jej prowincji. Zagwarantowano jej jednak pewne przywileje, wśród nich było zachowanie parlamentu, który mógł m.in.: nie wyrazić zgody na nowe podatki. Unia z Francją umożliwiła wspaniały rozwój architektury oraz szybki rozwój handlu z Ameryką, Indiami i Środkowym Wschodem.