RENNES — historyczna stolica Księstwa Bretanii i aktualnie administracyjna jej stolica.
Powierzchnia - 67.305ha
Liczba ludności -213 956 mieszkańców (62 000 studentów) -/INSEE 1.01.2014/
29 478 -zakładów i przedsiębiorstw.
Transport miejski: autobus i metro. Przez jakiś czas Rennes było najmniejszym miastem na świecie, które posiadało metro. Średnio dziennie 280 000 razy jest „brane” metro.
Hôtel de Ville – Ratusz. (architekt Emmanuel Le Ray)
- Po pożarze w 1720 roku miasto zmieniło całkowicie swój wygląd. Nowy plan miasta Jacques'a Gabriela wprowadził ulice przecinające się pod kątem prostym, i nowe place.
Z tego okresu pochodzi projekt placu merostwa (place de la Mairie) i budynku Ratusza i po drugiej stronie budynku Teatru.
W lewym skrzydle Ratusza na pierwszym pietrze znajduje się przepiękna sala ślubów, w prawym zaś również na pierwszym pietrze jest gabinet Mera. Na parterze jest Panteon miasta Rennes.
Widnieje tam 936 nazwisk osób poległych w czasie pierwszej wojny światowej, i 690 z okresu drugiej wojny światowej oraz z wojny w Algierii.
- Théâtre - Opera miasta. (1846; architekt Charles Millardet)
- Jardin du Thabor - ogród Tabor.
Już w 1610 r. istniał na tym miejscu sad, który nosił nazwę Tabor, a który był w XVIII przeistoczony na ogród przynależący do opactwa Świętego Melaine.
W XIX wieku został on powiększony i zaprojektowany przez Denis Bulher i architekt Martenot. Jest to 10 hektarów przepięknie zagospodarowanej zieleni (3000 gatunków) w centrum miasta.
- Place de Lices — Już w okresie Średniowiecza na tym placu odbywały się różnego rodzaju turnieje rycerskie i zabawy. W 1614 roku plac ten został wyłożony kamieniem. W czasie epidemii dżumy w 1622 roku to tutaj zainstalowano targ, aby ludzie przychodzący z zewnątrz, nie wchodzili do miasta. Na placu znajduje się hala targowa zbudowana w XIX wieku (architekt-JB.Martenot).
Targ sobotni ma więc już długą historię.
Do 1720, plac ten używano również jako miejsce ćwiczeń wojskowych.
Na tym placu odbywały się tez egzekucje.
- Niedaleko Wysokiego Placu des Lices znajduje się dawne wiezienie Saint Michel.
Warto zobaczyć też:
- Pałac Saint Georges — dawniej było tu opactwo Świętego George'a
- Basen Saint Georges z przepiękną mozaika Odorico.
- Ulica Saint Georges — ulica ta istniała już w 1270 roku. Niewiele ucierpiała w czasie pożaru.
- Pałac de Commerce — zbudowany w 1886-1889 według planów architekta Martenota i Le Ray. Aktualnie budynek poczty na placu Republiki. Pałac spalił się 1911 z powodu burzy. Został odbudowany dopiero w 1928 roku wg poprzednich planów.
- Kościół Notre Dame - Saint Melaine — przy parku Tabor: pierwszy kościół został tu zbudowany na miejscu grobu Świętego Melaine w VII wieku. Od 1787 do 1844 roku kościół przejął rolę Katedry.
- Katedra św. Piotra (st Pierre) — pierwsza katedra została zbudowana w tym miejscu w VI wieku. Popadła w ruinę w XIIw i odbudowa zaczęła się od 1180 roku dzięki skarbowi, który został odnaleziony pod gruzami starego kościoła. Całkowita budowa została zakończona w XIV wieku.
W 1756 roku katedra była w tak złym stanie ze koniecznością było jej zburzenie.
Aktualna nawa została zbudowana w XIX wieku. Fasada jest surowa i oryginalna w swoim stylu.
Freski przedstawiają pieszą pielgrzymkę przez różne diecezje Bretanii. Zachował się tez rzeźbiony ołtarz z XVI wieku.
- Plac Saint Germain z gotyckim kościołem Saint Germain - dawniej znajdowała się tutaj brama, dwie wieże, drugich murów obronnych, oraz cmentarz.
- Plac Le Champ Jacquet — tutaj znajdowała się tez brama wjazdowa do miasta i wieża Saint James z zegarem. Część budynków uniknęła zniszczeniu w czasie pożaru w 1720 roku Na placu znajduje się rzeźba Leperdit-mera Rennes.
- Plac Sainte Anne — w XVII wieku nosił nazwę „cmentarz”, ponieważ znajdował się tu cmentarz przynależący do szpitala Sainte Anne. Po pożarze w 1720 roku plac został wyrównany i w związku z tym wiele starych domów na tym placu posiada schodki. Kościół Contour Saint Aubain był przewidziany o wiele większy. Niestety brak funduszy spowodowało, że musiał być krótszy i do tej pory ma się wrażenie, że nie jest skończony.
- Stary kościół Saint Etienne — Jest to najstarszy i pierwszy kościół w Rennes.
- Brama miejska - Porte Mordelaise — Brama ta została odbudowana w 1440 r. Przez tę bramę wjeżdżały do Rennes wielkie osobistości.
Od 1793 roku, znajdowało się tu wiezienie.
- Ulica Dam (rue des Dames) W czasie pobytu w Rennes księżniczki Anne de Bretagne w 1491 roku, jej Damy do towarzystwa mieszkały na tej ulicy.
- Ulica du Chapitre — pierwszy raz jest wzmianka o niej w 1388 roku. Znajduje się tu pod numerem 6 Hotel de Blossac (1730 r.). Urodził się tutaj w 1816 roku pisarz Paul Feval. Ulica, niewiele zniszczona w czasie pożaru, zachowała swój charakter i atmosferę. Budynki, które uniknęły zniszczeniu, są zbudowane z muru pruskiego. Na fasadach widać dekoracyjną strukturę z drzewa.
- Ulica de la Psalette — jest to jedna z najstarszych ulic w Rennes. Tutaj znajdował się dom, w którym mieszkały dzieci z chóru przy katedrze.
Troszkę z Historii Rennes:
- Pierwsza nazwa Rennes - „Condate” - wywodzi się od słowa-spływ, zbieg dwóch rzek: Ille i Vilaine. Condate było stolicą polityczną i religijną ludności pochodzenia galijskiego „Riedones”. Przez długi okres czasu znajdowała się pod panowaniem rzymskim.
- Pierwsze mury obronne zostały wzniesione w okresie 1213-1237.
- Miasto się rozwija i należy powiększyć powierzchnie. Druga linia murów obronnych powstaje w latach 1430-1448. Rennes liczy 13 000 osób.
- Aby chronić miasto „niskie” na południe od rzeki Vilaine (wokół ulicy Vasselot), należy wznieść 3 linie murów obronnych (1449-1476).
Budowa Parlamentu sprawiła, że Rennes stało się stolicą administracyjną prowincji. Niejednokrotnie miasto pragnęło podkreślić swoją niezależność od władzy centralnej po przyłączeniu do Francji. Między innymi w 1675 roku (rewolucja „du papier timbré” tzw. rewolucja „des Bonnets Rouges”), która rozprzestrzeniła się na całą Bretanię.
- 22 grudnia 1720 roku miał miejsce pożar miasta, który na zawsze zapisał się w historii miasta. Zostało spalonych 850 domów o strukturze drewnianej.
- 33 ulice zostały całkowicie zniszczone. 2/3 miasta poszło z dymem. 8000 ludzi zostało bez dachu nad głową. Pożar trwał tydzień. Nowe plany miasta wprowadziły szersze i krzyżujące się pod kątem prostym ulice oraz place i placyki. Nowe domy były już budowane z kamienia.
Po II wojnie światowej nastąpił dynamiczny rozwój Rennes, pod względem politycznym, gospodarczym, uniwersyteckim i kulturalnym.
Powstały nowe dzielnice, na południu Rennes, na zachodzie i na północy w latach 1958-1970.
Rennes w dalszym ciągu „rośnie w oczach”.
Jest miastem, w którym się żyje spokojnie i ciekawie. Miasto na skalę ludzką.